κατακροτισμός

ο

ανωμαλία τού σφυγμού κατά την οποία σχηματίζονται ένα ή περισσότερα επάρματα στην κατιούσα γραμμή τού σφυγμομετρήματος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. catacrotisme < cata- (πρβλ. κατα-) + -crotisme < κρότος].